`juli

Salu,

Vandaag is het nationale feestdag in Zwitserland. Dat betekent voor ons vooral dat we straks gaan genieten van het vuurwerk op het dorpsplein en rondom in de bergen. En hoog tijd om nog eens een verslagje te doen op onze blog.

Ondertussen met onze Sweizer laptop, met qwerty toetsen. Dus qls er rqre winnen tussen stqqn, weet je bij dewe waarom ;-)

Op 6 juli zijn onze eerste gasten op bezoek gekomen en is voor mij tevens het werkleven hier begonnen.Juli werd een drukke maar gezellige maand met veel vrienden op bezoek. daarnaast was het voor mij ook een spannende en soms wat stresserende maand met de nieuwe job.

Op 5 minuten wandelen van thuis is mijn werkplaats, restaurant `walliserkanne`. Ik werk er in de voormiddag als poetshulp en `s avonds in de keuken. Het restaurant is volgens ons het beste van Grächen en omstreken ;-) en de lat ligt dan ook hoog. In de keuken heb ik nog heel heel veel te leren. deze maand heb ik vooral kennis gemaakt met alle verschillende ijscoupes en hoe ik deze fatsoenlijk en snel in een coupe smijt, slaatjes dresseren en natuurlijk ook de afwasmachine.

De afwasmachine doet denken aan degene van het locomotiefje, ziese waar een ouderwerking al niet goed voor is. alleen het keuvelen ontbreekt en het tempo ligt wat hoger. Terwijl ik zit te prutsen bij het ijs, stapelt de afwas zich in geen tijd op tot alles prop vol staat.

Als je dan bekijkt wat het ervaren keukenpersoneel op een avond verzet aan werk, voelde ik me toch echt een groentje. Daarnaast is er ook een zekere taalbarrière. De communicatie wat betreft werk gaat vlot maar als de collega's onderling praten versta ik er bijna geen jota van.

mijn eigen duits wordt wel beter al moet ik met mijn portugese collega een beetje opletten dat ik haar rommelig mengtaaltje niet oppik. ik betrap mezelf er al op dat ik er zinnen uitslaag als 'ich oben gehen' das nicht gut ;-) 

De laatste week is het 'echte' zomerseizoen volop begonnen en is het dus super druk wat betekent elke avond en elke morgend komen werken. 7 op 7. Deze week geen vrije dag... Het is wel wennen aan dat ritme. De rustige avonden (kindjes in bed, tijd voor elkaar en onszelf) zijn verdwenen en nu is het de namiddag dat er rust gevonden moet worden. Voordeel is dat ik zo nog voldoende tijd heb voor de kindjes, nadeel is wat minder voor mezelf.

Toch, het geeft een leuke sfeer om samen in de keuken te zwoegen om alles klaar te hebben voor een heleboel gasten. de tijd vliegt het is kei hard werken maar op het einde van de avond is er een voldaan gevoel en wordt er gezellig afgesloten. iedereen is beleefd en vriendelijk. bijna geen geroep maar wel heel veel danke und bitte.

In de zomer is het zo enkele weken druk, de winter (3à4 maanden) is nog drukker maar er zijn genoeg maanden met weinig werk dus de eindbalans kunnen we pas opmaken na een jaar ofzo.

Mijn bazin Sara helpt de jongens met hun Duits en mijn collega Anna heeft me uitgenodigd om samen naar de speeltuin te gaan in de vrije namiddagen. Het is leuk om in een vriendelijk en betrokken team terrecht te komen. 

het verslag over de ONTSPANNING (bezoek) volgt, bijna tijd voor de avondshift.

lieber Grüss